Czytelnia > Serwery > Różne > Teaming kart sieciowych – na czym polega i co daje NIC Teaming

Teaming kart sieciowych – na czym polega i co daje NIC Teaming
Autor: Krzysztof Kurilec
Data publikacji: 02.04.2015

Zastanawiałeś się po co producenci montują w serwerach więcej niż jedną kartę sieciową – najczęściej dwie a nierzadko cztery ? Czasem się to przydaje, gdy serwer trzeba podłączyć do różnych podsieci. Ale najczęściej w firmie jest jedna sieć i jeden switch.

Skoro kart sieciowych i tak jest więcej to chciałoby się je wykorzystać:

  • Jako zapas na wypadek awarii karty sieciowej albo portu w switchu – tak, żeby system przełączył się na sprawne łącze
  • Do zwiększenia przepustowości połączenia serwera ze switchem – 2 lub 4 Gbit/s zamiast 1 to już coś!


Dokładnie takie możliwości oferują współczesne serwerowe karty sieciowe.

Co ciekawe – wcale nie trzeba wybierać, bo możliwe jest połączenie obu funkcjonalności!


Teaming można skonfigurować albo na poziomie driverów kart sieciowych albo na poziomie Windows Server’a 2012. Jeżeli driver daje taką możliwość, lepiej teaming ustawić na poziomie drivera, bo nie obciąża się wtedy procesora serwera.


Technologia Intel® Advanced Network Services, wykorzystywana przez karty Intel I350 daje do wyboru następujące opcje:

  • Adapter Fault Tolerance – podstawowy mechanizm, którego działanie polega na tym, że jak jedno połączenie przestaje działać, uruchamiane jest drugie. Tryb ten działa z każdym typem switcha lub huba. Wszystkie karty sieciowe muszą być podłączone do tego samego switcha.
  • Adaptive Load Balancing – zapewnia zwielokrotnienie pasma i dba o to, aby wszystkie karty były równmiernie obciążone. Jeśli jedno z połączeń przestaje funkcjonować, ruch sieciowy jest kierowany na pozostałe sprawne. Ten tryb pracuje z każdym typem switcha. Wszystkie karty sieciowe muszą być podłączone do tego samego switcha.
  • IEEE 802.3ad  Static Link Aggregation – w odróżnieniu od dynamicznego polega na tym, że dane przesyłane są cały czas przez wszystkie karty sieciowe, nawet jeżeli ruch jest tak mały, że nie ma takiej potrzeby. Wszystkie karty muszą pracować z tą samą prędkością. Wszystkie karty w teamie SLA dzielą jeden adres MAC (można wybrać kartę, której adres ma być użyty). Switch musi obsługiwać tryb statyczny 802.3ad.
  • IEEE 802.3ad Dynamic Link Aggregation – najbardziej rozbudowany i uniwersalny tryb
    „all inclusive”, w którym rozdział i balansowanie ruchu odbywa się dynamicznie, zapewniając jednocześnie i zwiększenie przepustowości i bezpieczeństwo. Karty sieciowe mogą pracować z różnymi prędkościami. Ten tryb jest zalecany, jeżeli tylko switch w pełni obsługuje tryb 802.3ad.
  • Switch Fault Tolerance – pozwala uodpornić się na awarię switcha. Ten tryb obsługuje dwie karty sieciowe – każda połączona jest z innym switchem.

Ilość kart sieciowych w teamie wynosi od 2 do 8.


Konfiguracja jest bajecznie prosta, pod warunkiem, że rozumie się w/w pojęcia i jest świadomym celu, jaki chce się osiągnąć.


Gdy driver nie daje możliwości teamingu, można tę funkcjonalność skonfigurować w systemie Windows Server 2012. Idea jest taka sama, ale ilość możliwych trybów jest mniejsza i do ich obsługi wykorzystywany jest procesor serwera.


Dostępne tryby pracy podzielone są na dwie grupy: Switch dependent i Switch independent.


W trybach Switch independent można podłączyć dowolny, nawet niezarządzalny switch, ponieważ całą obsługę przejmuje system Windows Server. Można nawet podłączyć dwa różne switche.


Tryb Switch independent idealnie nadaje się do zapewnienia redundancji – jedna karta pracuje a druga jest w gotowości do przejęcia jej funkcji. W przypadku awarii karty głównej, karta zapasowa automatycznie przejmuje ruch sieciowy.


Gdy w trybie switch independent chcemy uruchomić load balancing, mamy dwie możliwości:

  • Adres Hash – tu ruch wychodzący jest rozdzielany pomiędzy karty sieciowe w teamie a ruch przychodzący odbierany jest przez jedną kartę. Wynika to stąd, że skoro Windows Server nie ma wpływu na zachowanie switcha, to nie ma możliwości „kazać” mu rozdzielać ruchu na wiele portów. Switch może zresztą tego nie umieć.
  • Hyper-V port – tryb zalecany, gdy serwer jest hostem Hyper-V. Działa w taki sposób, że każda z maszyn wirtualnych przypisywana jest do konkretnej karty w teamie. Sprawdza się to idealnie, gdy ruch każdej z maszyn wirtualnych nie przekracza przepustowości pojedynczej karty sieciowej w teamie.


Tryby Switch dependent angażując switcha w proces rozdział ruchu dają więcej możliwości:

  • Load balancing działa również na danych wysyłanych przez switch a odbieranych przez serwer
  • Ruch pojedynczej maszyny wirtualnej może być większy niż przepustowość pojedynczej karty sieciowej


Agregacja portów może odbywać się dynamicznie, jeżeli switch obsługuje LACP (Link Aggregation Control Protocoll 802.1ax) lub statycznie.


Więcej informacji znajdziesz w internecie wpisując w google hasło „NIC teaming”.

W razie pytań, wątpliwości lub w celu wdrożenia teamingu kart sieciowych zapraszam do kontaktu.

Wyślij Email

E-mail:
Tytuł:
Wiadomość:
Bestsellery
Blog
Wirtualizacja
High Availability
Bezpieczeństwo IT
Business Intelligence
Komputery
Dyski SSD
IT w logistyce
Backupy
Oprogramowanie
Outsourcing IT
Ransomware
Chmura - Cloud
Jak możemy Ci pomóc?
Imię i nazwisko
Telefon
E-mail
Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celu odpowiedzi na moje pytanie.